در من..

بسمه النور

در من هزار راه نرفته ست

هزار حرف نگفته

هزار خنده نشکفته 

هزار بغض فروخورده

که خواب را از چشمان م می رباید

در من طوفانی ست که قرار ندارد

دریایی که آرام ندارد

آتشفشانی که کلمات ش را فروخورده

و کوهی که بغض ش را

آهویی که خرامیدن ش را از یاد برده 

و پرنده ای که پروازش را به فراموشی سپرده..

در من ..

                    

      

     

امید

بسمه العزیز

می گذره این روزا..

تموم میشه این شب.. 

امید دارم..

به دست های تو

به چشمان همیشه نگران تو

جانی برایم نمانده

    

پ.ن.

خسته تر از آن م که دهی راه نشان م

دستم تو بگیر و به سلامت برسانم..

       

    

غم تو

بسمه النور

ای من به فدای تو و قربان قد تو

تا کی بود این سینه وفادار غم تو؟