مرگ

هواللطیف

تو میروی و

تمامِ من پشت سرِ تو نگران

من مانده ام و

رخوت و تنهایی و این بار گران

برگرد و 

خبر بده مرا زان سوی مرگ

تا بال گشایم 

به هوای ش همه شب رقص کنان

    

روزهای بارانی

بسمه العزیز

باران که می بارد دلم می خواهد با دوستی بنشینم کنج یک کافه، قهوه ای بنوشم و شعری، و گپ و گفتی.. باران که می بارد دلم عجیب بهانه می گیرد.. و در به در بی قرار کسی ست که نیست.. باران که می بارد.. باران که می بارد..

      

تهران، بهمن 96 (قبل برف)